yalnızlık

[Jöntürk]

soğuk kış gecelerinde
tarifsiz bir karanlığın tam ortasındayım
gözyaşlarım süzülür
ılgıt ılgıt yanaklarımdan

bitmeyen hüzün
tükenmeyen kederler taşırım benliğimde
haykırsamda yalnızlığımı boşadır
bulamam derdime çare.

Aşkların efsane olduğu
mutluluğun kutsal sayıldığı
devirlerede yaşamadım ben.
benim devrimde aşklar eğlenceliktir.
basit yaşanır basit ölür.
ne gözyaşı dökülür pınarlardan

hoşcakal yaren sen bana demeden önce:
nede acı çekilir gidenin ardından

böyle bir devirde
tutuldum ben sana
düştü kalbime bir ateş
yanar durur alev alev
ne uykularım kalır ne huzurum

dedim ya
böyle bir devirde
rastladım efsane aşkıma...

[Jöntürk]

YALNIZLIGA SERANAT


İhanet yağmurun da
Islandık birer birer
Şimdi yorgun düslerimiz
Yalnızız yalnız...
Büyük hayat yolunda
Uslandık birer birer
Cehenneme hüküm giydik
Büsbütün yalnız..
Hangi şehir alır bizi
Basar bagrına
Hangi yalan avutabilir Yüreklerimizi
Kim çalacak kapımızı
Bir avuç tuz için
Bir dilim ekmek için yada aşk için...


Aynalarda unuttuk
Geçmişin izlerini
Kırık dökük her anıda
Kalmışız yalnız.
Böylemi olamalıydı
Bembeyaz türkülerde
Bağlandıgımız bu hayat
Böylemi yalnız...
Hangi şehir alır bizi
Basar Bağrına
Hangi yalan avutabilir Yüreklerimizi
Kim çalacak kapımızı
bir avuç tuz için
Bir dilim ekmek için yada aşk için...
Nurettin RENÇBER